روابط
عمومی های فعال در بخش های دولتی باید بخاطر داشته باشند که نهادهایی دموکراتیک،
آسیبپذیر ودرعین حال ماندگار هستند. صرف ارائه خدمات انحصاری نمیتواند مجوزی
برای تخلف ویا دروغگویی ونشر اطلاعات یک جانبه و یا جانبدارانه به ذینفعان باشد.
این امر در درازمدت و گاهی حتی کوتاه مدت آسیب جدی بدنبال داشته وسبب بیاعتمادی
مردم به دستگاه وگاهی مجموعه دولت میشود. بدبینیهای مردم ریشه دربی اعتمادی دارد
وآن میتواند مردم را نسبت به مشارکتهای مختلـف بیعلاقه سازد.روابط عمومیها به
ویژه در سیستم دولتی باید بدانند که دموکراسی با اعتماد مردم ادامـــه می یابد و
همه کسانی که در دولت فعالیت می کنند، تعهد اخلاقی دارند تا به این اعتماد احترام
گذاشته وامین امانتهای مردم باشند. همواره باید اعتماد وحمایت مردم را جلب کرد
وگرنه آنها ازحمایتشان منصرف شده ودریغ خواهند کرد.
روابط عمومی سازمانهای
دولتی باید بپذیرند که روابط عمومی یک فرصت طلایی برای خدمت به مردم و ”تنها روابط
عمومی اخلاقی، روابط عمومی پیروز وسربلند است“. صداقت، امانت وحقیقت اساس یک ارتباط
اخلاقی است اما کاربرد گزینشی حقایق همیشه به ضرر افراد و جامعه است و مردم پنهان
کاریها و مسامحه کاریها را هرگز نخواهند پذیرفت، درستکاری رمز پایداری و ماندگاری
روابط عمومی خواهد بود.