تألیف کتاب برنامه ریزی استراتژیک در روابط عمومی

کتاب برنامه ریزی استراتژیک در روابط عمومی به سفارش مرکز آموزش و پژوهش های توسعه و آینده نگری کشور توسط علی قدرت نجفی تالیف شده است. این کتاب به صورت درسنامه است در 3 فصل تدوین شده است. 

مولف در فصل اول به بحث برنامه ریزی و در فصل دوم به مبحث استراتژیک و در نهایت درفصل سوم به نقش برنامه ریزی استراتژیک در روابط عمومی سازمان ها پرداخته است. کتاب برنامه ریزی استراتژیک در روابط عمومی علاوه برفهرست مطالب و پیش گفتار در هر فصل دارای مقدمه و اهداف کلی و رفتاری بخش ها وعناوین است و در پایان هرفصل خلاصه ای از مطالب فصل ذکر شده است.

پایان هرفصل کتاب دارای  5 سوال تشریحی و 15 سوال چهار گزینه ای تستی است و  در پایان کتاب منابع فارسی و انگلیسی ذکر شده است. 

علی قدرت نجفی  مولف این  کتاب عضو انجمن‌های اهل قلم و روابط عمومی ایران روزنامه نگار، مدرس دانشگاه است و کتاب های روابط عمومی درقرآن ،110تکنیک روابط عمومی اسلامی، فرزندم انسان باش،سبک های نوین خبر نویسی، مصاحبه و گزارش و.... را به چاپ رسانده است.

مراحل برنامه ریزی در روابط عمومی

دوازده مرحله برنامه ریزی در روابط عمومی

مدیریت روابط عمومی

روابط عمومی اخلاق محور و توسعه انسانی

محورتوسعه انسانی چیست؟ به عبارت دیگر اگر بخواهیم به انسان توسعه یافته برسیم، با چه شیوه های ارتباطی این توسعه ممکن می شود در واقع انسان چگونه  ارتباط با خود ، خدا ،دیگران ، طبیعت و  محیط پیرامون و... را تعریف می کند تا هم روابط انسانی او توسعه یابد و هم خود وی به توسعه مورد نظر برسد در مکتب" اومانیسم" انسان محور شناخته می شود اما سوال این است که اگر ما انسان را محور توسعه فرض کردیم ودر "توسعه یافتگی"  به فاکتورهای قدرت خرید ، عمر مفید ، یا امید به زندگی وآمار روشنفکران جامعه و تعداد باسوادان  آن جامعه وشاخص های متعدد دیگردر حوزه های مختلف فرهنگ ، اقتصاد ،سیاست و غیره تاکید کردیم کافی است؟ بدون تردید راه رفته مکاتب غربی برای" توسعه انسانی" راهی جز اتکاء به" علم" و "عقل" نیست و این در حالی است که در مکتب انسان ، این دوشرط برای کمال،  سعادت و توسعه انسانی لازم است اما کافی نیست؛ استاد مطهری بحث نیاز انسان به مکتب را مطرح می کند."روابط عمومی ها" با نقش اخلاق محوری می توانند شرایط مناسبی را برای توسعه روابط انسانی به سمت کمال،سعادت فردی،اجتماعی و سازمانی مهیا نمایند.

اخلاق در روابط عمومی پایه و اساس ارایه واقعیت ها

رعایت اخلاق در همه زمینه‌ها از جمله روابط عمومی جزو مباحث مهمی است که در حیطه کار روابط عمومی باید به آن توجه کامل مبذول شود. در این مقاله ویژگی ها و اصول اخلاق حرفه‌ای در حیطه روابط عمومی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
اخلاق همانگونه که از احساسات و باورهای فرد متأثر می‌شود تابعی از ارزشها، هنجارها و قوانین حاکم بر جامعه است. رعایت امانت، درستکاری، انصاف،حریم خصوصی افراد و وفاداری در قلب حرفه‌های ارتباطی قرار دارد و مسائلی چون تبعیض، بی‌عدالتی، تضیع حقوق دیگران و بی‌توجهی به اموری چون محیط زیست و حقوق بشر پذیرفته نیست لذا وجدان فردی همواره ناظر بررفتار اخلاقی است و مسئولیت اجتماعی نیز از طریق رسانه‌ها اعمال می‌شود.
در حرفه روابط عمومی پنج نوع رابطه اخلاقی وجود دارد که شامل: وظیفه نسبت به خود، نسبت به مخاطب، نسبت به کارفرما، نسبت به حرفه و سرانجام نسبت به جامعه مورد تأکید است. در عرصه بین المللی انجمن بین‌المللی روابط عمومی (ایپرا) در سال ۱۹۶۱ با الهام از اعلامیه جهانی حقوق بشر پنج اصل پایه و عام را به عنوان اصول اخلاق حرفه‌ای در روابط عمومی مورد تصویب قرارداد که ناظر برفعالیت شاغلان این حرفه در سراسر جهان است.مشاهدات بیانگر آنست که شاغلان روابط عمومی در بخشهای دولتی ، عمومی و خصوصی اغلب در کسب یا انتشار اطلاعات با دشواریهای اخلاقی روبرو هستند که بر سرعت تصمیم‌گیری آنها موثر است. مثلاً چه زمانی باید اطلاعات را منتشر کرد؟ چگونه باید با شایعات برخورد کرد؟
آیا در چارچوب منافع عمومی می‌توان تمامی اطلاعات را به رسانه‌ها داد؟ در چه زمانی سازمان باید از عامه مردم عذرخواهی کند؟‌
پاسخ به این سئوالات و صدها سئوال دیگر وقتی ممکن است که اصول اخلاقی حاکم بر رفتار حرفه‌ای به صورتی شفاف راهنمای عمل باشد.

روابط عمومی های فعال باید بدانند

روابط عمومی های فعال در بخش های دولتی باید بخاطر داشته باشند که نهادهایی دموکراتیک، آسیب‌پذیر ودرعین حال ماندگار هستند. صرف ارائه خدمات انحصاری نمی‌تواند مجوزی برای تخلف ویا دروغگویی ونشر اطلاعات یک جانبه و یا جانبدارانه به ذینفعان باشد. این امر در درازمدت و گاهی حتی کوتاه مدت آسیب جدی بدنبال داشته وسبب بی‌اعتمادی مردم به دستگاه وگاهی مجموعه دولت می‌شود. بدبینی‌های مردم ریشه دربی اعتمادی دارد وآن می‌تواند مردم را نسبت به مشارکتهای مختلـف بی‌علاقه سازد.روابط عمومی‌ها به ویژه در سیستم دولتی باید بدانند که دموکراسی با اعتماد مردم ادامـــه می یابد و همه کسانی که در دولت فعالیت می کنند، تعهد اخلاقی دارند تا به این اعتماد احترام گذاشته وامین امانتهای مردم باشند. همواره باید اعتماد وحمایت مردم را جلب کرد وگرنه آنها ازحمایتشان منصرف شده ودریغ خواهند کرد.
روابط عمومی سازمانهای دولتی باید بپذیرند که روابط عمومی یک فرصت طلایی برای خدمت به مردم و ”تنها روابط عمومی اخلاقی، روابط عمومی پیروز وسربلند است“. صداقت، امانت وحقیقت اساس یک ارتباط اخلاقی است اما کاربرد گزینشی حقایق همیشه به ضرر افراد و جامعه است و مردم پنهان کاریها و مسامحه کاریها را هرگز نخواهند پذیرفت، درستکاری رمز پایداری و ماندگاری روابط عمومی خواهد بود.

لازمه کار روابط عمومی، احساس تعهد در برابر اعتماد عمومی است

سلام و درود بر مدیران و کارشناسان محترم روابط عمومی و بین الملل و ارتباطات

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.